பனித்துளி

கண்ணாடி மேனி 
குளிர் தேகம்
இதமான ஸ்பரிசம்
உயிர்கொள்வதோ பின்னிரவில்
அழகோ இயற்கையின் பிம்பம் 
வைரமாய்  ஆதவனின் முதல்பார்வையில்
நாணத்தில் வண்ணம் அவன்கரங்கள் தீண்டுகையில்
புலனனைத்தும் அடங்குவது அவன்கத கதப்பில்

மனமே

எதிர்பார்க்காதே
ஏங்கிப்போவாய் !
அலட்சியப்படுத்தாதே
அவலப்படுவாய் !
தளராதே
தனிமைப்படுவாய் !
துவழாதே
வீழ்த்தப்படுவாய் !
எனினும்
உண்மையாய் இரு
உணரப்படுவாய் !!!

விவசாயி

சூரிய சந்திரர் இல்லா அதிகாலை
உறக்கம் கலைந்தும் கலையா பறவைகள்
பணித்துளி வடிந்தும் வடியா புல்தரை
சானம்தெளித்தும் கோலமிடப்படா மண்தரை
இவன் மட்டும் விழித்து தெளிந்த மனத்துடன்

வானவில்

வான்திரையில்;

எதிரொளிக்கும்
ஒளியும் நீர்த்துளியும்
கொண்டாடும் ஆனந்தக் கூத்து

அம்மா

காலமெல்லாம் உனதருகேஇருக்க விழைந்தேன்
காலமோ சதி செய்துவிட்டது எனக்கு
காற்றோடு கலந்துவிட்டாய் என்றறிந்து
காணவந்தேன் இறுதியாய் உன் அழகுமுகத்தை
கண்ணீரோடு பிரிந்தேன் உன்நினைவுகளைச் சுமந்து
இவ்வுலகில் காணக்கிடைக்காத பொக்கிஷம்
நீ எனக்கு

அம்மாவிற்கு - 4

அடுத்த பிறவி உண்டென்றால்
உருவாகவேண்டும் உனது கருவாகவே
நீ இல்லாமல் வருந்திய நாட்களை மீட்பதற்க்காகவே

அம்மா

கருவறைத் தோழியாய்
குழந்தைபருவத் தோழியாய்
கன்னிபருவத் தோழியாய் - நல்ல
கணவன் தேடித் தந்த தோழியாய் - என்
கருவுக்கு தோழியாய் - உன்
கண் மூடும்வரை
கண்ணிமை மூடாமல் உயிர் தோழியாய்

அம்மாவிற்கு - 3

எனக்கு நோவு வந்தபொழுதனைத்தும் நோகாமல் கவனித்தாய்
உனக்கு வந்தபொழுதும் நோகின்றேன்
நானங்கு இல்லையென

அம்மாவிற்கு - 2

 நீ என்று உன் புடவையும்
 உன் மடி என்று தலையணையும்
 இப்படி இன்னும் எத்தனை இரவுகள்??

அம்மாவிற்கு

உன்னுடன் இருந்தவரை எனக்கென்று தேவைகள் ஏதும் இருந்ததில்லை
உன்னை பிரிந்திருக்கையில் தேவை வந்துவிட்டது எனக்கு
தேவைகள் என்னவென்று தெரிந்துகொள்ள